در تاریخ ۱۴ شهریور ۱۳۹۸ پروژه های برجاس و گالری ایسو در باب کتاب “امر روزمره در جامعه پساانقلابی” با حضور نویسنده آن عباس کاظمی نشستی را برگزار کردند و در ادامه نشست گفت وگویی بین مخاطبان و موُلف شکل گرفت.
در مقدمه ی این کتاب آمده است:
” کتاب حاضر اهداف کوچکی دارد، نخست، کتاب بخشی از تجربه ی زیسته ام است بی آن که خواسته باشم شرح حال نویسی کنم. هنگامی که شش سالم بود، انقلابی عظیم با تحولات ریز و درشت آن رخ داد. هم نسلان من بزرگ شدند و قامت افراشتند، با جریان پرخروش انقلاب همراه شدند و مبارزه کردند و سپس هر یک نگاه و مراد خود از انقلابی بودن را تفسیر کردند. وقتی به کلاس اول رفتم، انقلاب یک ساله شده بود. تمامی زندگی را شوری در برگرفته بود که آن را پایانی نبود. انقلاب چونان سرودی بر لبان مردم جاری بود. مردم حالتی متفاوت داشتند، گفتی همگی جوانان بالغی شده بودند با آرمان های بزرگ و آرزوهای بی پایان.” امر روزمره در جامعه پساانقلابی موضوعی است که جامعه شناسی ایران تاکنون کمتر بدان پرداخته و در میان جامعه شناسان ایرانی نیز تمایل اندکی به مطالعه عمیق آن وجود دارد؛ به نظر می رسد فهم این کتاب مستلزم نگاهی به وضعیت مطالعات فرهنگی در ایران است. مطالعات جامعه شناسی زندگی روزمره ی ایرانی، می تواند کمک شایانی به هنر معاصر ایران که بیشتر دغدغه اش جامعه و بستر فرهنگی_اجتماعی آن است، بکند. هنر تجسمی معاصر ایران امروزه از لحاظ زبانی و مدیا پیشرفت های متعددی داشته و توانسته گام به گام با کشور های دیگر در این حیطه با همه محدودیت ها پیش برود، اما متاسفانه بخش اعظمی از آثاری که تولید شده دچارکمبود اطلاعات دقیق و تفاسیر قرص و محکم از موضوع و بستر جامعه ی ایرانی است. هنر معاصر ایران به سوی جامعه و تعهد به جامعه پیش رفت اما با سوادی پایین از جامعه و تحولات فرهنگی ای که بسرعت در حال حرکت بود.